Χτες το μεσημέρι τημήσαμε το 9o Φεστιβάλ Καλτ Ελληνικού Κινηματογράφου (trailer) στο Gagarin 205. Είδαμε την ταινία «Το Τελευταίο Παιχνίδι», παραγωγής 1990 σε σενάριο και σκηνοθεσία του Αλέξη Τσάφα, με τους Δημήτρη Μαυρόπουλο, Ελένη Ράντου και Θάλεια Αργυρίου. Είναι μια δραματική ταινία που περιγράφει την ταραχώδη σχέση ενός νταλικιέρη με μια ναρκομανή μαθήτρια λυκείου.
Πάμε στην υπόθεση (here be spoilers): Ο Νώντας (Μαυρόπουλος) είναι ένας πτωχός πλην τίμιος φορτηγατζής. Επειδή όμως αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, χρωστάει κάτι δόσεις και κινδυνέυει να του κατασχέσουν την νταλίκα (την οποία έχει βαφτίσει Μπουμπού), παίρνει την απόφαση να κάνει μια παράνομη δουλειά για να ξεχρεώσει. Μετά από προτροπή ενός φίλου του, μεταφέρει «πράμα» για κάποιους τύπους του υποκόσμου. Η κατάσταση περιπλέκται όταν, κατά την επιστροφή του με το «πράμα», του την πέφτουν κάτι τύποι στη λαχαναγορά και του το κλέβουν, αφού τον σαπίσουν στο ξύλο. Με τη βοήθεια του φίλου του και μετά από πολύ ξύλο, βρίσκει τους τύπους που τον έκλεψαν, τους καρφώνει στο μεγάλο αφεντικό του υποκόσμου (που έχει το γραφείο του σε μια σχολή καράτε !!!), βρίσκουν το κλεμμένο «πράμα» και ο Νώντας πληρώνεται για τον κόπο του και ξεχρεώνει την νταλίκα.
Έτσι λοιπόν επιστρέφει στην κανονική του ζωή, η οποία συνίσταται στο να δουλεύει, να κοιμάται στην νταλίκα (δεν έχει σπίτι) και να πηδάει την καλόκαρδη και συμπονετική πουτάνα Βασιλική (Αργυρίου), η οποία είναι κρυφοκαψούρα μαζί του. Μέχρι που μια μέρα παίρνει με ωτοστόπ την Ισαβέλλα (Ράντου), μια μαθήτρια λυκείου και την ερωτεύεται. Η Ισαβέλλα είναι βαποράκι και πουλάει ναρκωτικά στο σχολείο της, ενώ παράλληλα τρυπιέται και η ίδια. Ο Νώντας προσπαθεί να την κάνει να ξεκόψει, αλλά έρχεται αντιμέτωπος με τους πρεζέμπορες που την έχουν μπλέξει, οπότε σκαρφίζεται ένα μεγαλοφυές σχέδιο ζωής και θανάτου, το «τελευταίο παιχνίδι» του. Κλέβει τα ναρκωτικά που έχουν δώσει στην Ισαβέλλα να πουλήσει και φεύγει στην Θεσσαλονίκη για να συμμετέχει σε μια ασφαλιστική απάτη – να ρίξει το ταξί ενός γνωστού του από ένα γκρεμό για να εισπράξουν τα χρήματα της ασφάλειας. Ειδοποιεί με ανώνυμο τηλεφώνημα τους πρεζέμπορες που τον ψάχνουν και όταν εμφανίζονται, μετά από μια απίστευτη καταδίωση στους δρόμους της πόλης, ρίχνει το ταξί στον γκρεμό για να πιστέψουν ότι πέθανε. Τέλος, τηλεφωνεί στην Ισαβέλλα και την καλεί να ξεκινήσουν μαζί μια νέα ζωή στην συμπρωτεύουσα, μακριά από τα ναρκωτικά και τον υπόκοσμο.
Τα highlights της προβολής:
- Ο βασανισμός αυτού που έκλεψε το «πράμα» ώστε να ομολογήσει πού το έκρυψε. Τον είχαν ξαπλώσει πάνω στο καπώ ενός αυτοκινήτου, τον κρατούσαν 2 και ένας τρίτος πήγε έβαλε ένα λάστιχο στην εξάτμιση του αυτοκινήτου και του το έχωσε στο στόμα !!! Τρομερή φαντασία ο σεναριογράφος, ούτε στο χόλιγουντ δεν τα κάναν αυτά το ’90.
- Η «αμερικάνα» με το κάμπριο που προσκαλεί τον Νώντα για γυμνό βραδυνό μπάνιο, ιδίως η προφορά της.
- Η Ισαβέλλα να δαγκώνει κομμάτια από ένα μήλο, να τα φτύνει στο χέρι της και να ταΐζει το άλογο (!!!) που ιππεύει ο Νώντας, σε μια σκηνή άσχετη με την ροή της ταινίας, όπου ζούσαν τον έρωτά τους στην ύπαιθρο.
- Ο Νώντας να χορεύει το «ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας» στο καφέ-μπαρ «Έτσι» και η Ισαβέλλα να τον παρακολουθεί. Όλο το κοινό της προβολής (καμιά 20ριά άτομα) χτυπούσε παλαμάκια στον ρυθμό.
- Το τελικό πλάνο της ταινίας, με τον Νώντα πάνω σε μια γέφυρα να σκορπίζει στον άνεμο την πρέζα που είχε κλέψει, με φόντο το ηλιοβασίλεμα. Τέχνη, όχι μαλακίες!
Σε γενικές γραμμές η ταινία ήταν αρκετά προσεγμένη παραγωγή, πάντα για τα στάνταρ των βιντεοταινιών εκείνης της εποχής. Λίγο ο ήχος μας τα χάλασε σε μερικές σκηνές, είχε τόσο θόρυβο που δεν ακούγονταν οι διάλογοι, αλλά δεν ξέρουμε αν φταίει η ταινία ή η εγκατάσταση του Gagarin. Επίσης ο σκηνοθέτης την είδε Αγγελόπουλος, με αποτέλεσμα τα «καλλιτεχνικά» πλάνα να είναι πολλά τόσο σε αριθμό όσο και σε διάρκεια – και κάποιες στιγμές μάλιστα εντελώς ξεκρέμαστα. Τεσπα, ωραία ήταν, το ‘σκασα και μια ώρα νωρίτερα από τη δουλειά…
Τεμπελόσκυλο 