Ο γύρος του θανάτου

Όχι, δεν αναφέρομαι σε κάνα γυράδικο που σερβίρει γάτες… Χτες είχαμε πάλι μετά από 3 σχεδόν μήνες βραδιά προβολής και είδαμε την εν λόγω ταινία. Πάλι καλά που καταφέραμε και βρεθήκαμε, γιατί εδώ και 3 μήνες όλο και κάτι συμβαίνει και δεν μας κάθεται…

«Ο γύρος του θανάτου» λοιπόν, δράμα του ’83 σε σενάριο και σκηνοθεσία Ερρίκου Θαλασσινού, με πρωταγωνιστές τον Διονύση Ξάνθο (που έχει παίξει σε πολλές ταινίες-κοινωνικές καταγγελίες της εποχής), τον Γιώργο Μιχαλακόπουλο (που εγώ τον είχα για πιο σοβαρό ηθοποιό) και την Μαρία Τσακαλίδου. Σε δεύτερους ρόλους εμφανίζονται γνωστές cult-όφατσες της εποχής, όπως ο Σωτήρης Τζεβελέκος και ο Κώστας Παληός.

Η ταινία είναι μια κοινωνική καταγγελία ενάντια στο εμπόριο ανθρωπίνων οργάνων (ναι, το ’83 !!!). Ο Στέφος (Ξάνθος) είναι ένας μοτοσυκλετιστής-ακροβάτης που δουλεύει σε ένα λούνα-πάρκ, παρουσιάζοντας τον «Γύρο του Θανάτου» (το βίντεο δεν είναι από την ταινία). Παράλληλα είναι ερωτευμένος με την Ρόζα (Τσακαλίδου), το κορίτσι που δουλέυει στη σκοποβολή του λούνα-πάρκ. Κάποια μέρα εμφανίζεται ο Μαξ Κόλμαν (Μιχαλακόπουλος), ένας αξιοσέβαστος – αν και ελαφρώς αδερφίζων – επιχειρηματίας, και του κάνει μία ενδιαφέρουσα πρόταση: να του δώσει 2 εκατομμύρια δραχμές και να πάρει την καρδιά του όταν πεθάνει! Ο Μαξ είναι αντιπρόσωπος μιας αμερικανικής εταιρείας, η οποία αγοράζει μέλη υγιών ανθρώπων που κάνουν επικίνδυνα επαγγέλματα και μετά το θάνατό τους τα πουλάει σε πλούσιους για μεταμόσχευση. Ο Στέφος συμφωνεί, τσεπώνει τα φράγκα και δέχεται να περιορίσει τις καταχρήσεις που ενδεχομένως να βλάψουν την καρδιά του (ποτό, τσιγάρο, κλπ). Αρραβωνιάζεται τη Ρόζα, αγοράζουν σπίτι, αυτοκίνητο και ό,τι άλλο έχουν απωθημένο, μέχρι που τελειώνουν τα λεφτά. Η Ρόζα, έχοντας καλομάθει στα πλούτη τον προτρέπει να πουλήσει κι άλλα όργανά του, και έτσι ο Στέφος καταλήγει να πουλάει νεφρά, μάτια και αυτιά (!!!), δεχόμενος όλο και περισσότερους περιορισμούς στη ζωή του για να μην βλάψει τα όργανα που πουλήσε. Η εταιρεία του Μαξ δε, φτάνει μέχρι το σημείο να στείλει δυο μπράβους να παρακολουθούν κάθε βήμα του Στέφου και να τον αποτρέπουν από τις καταχρήσεις. Επειδή όμως όλα τα λεφτά τελειώνουν κάποτε, η Ρόζα παρατάει τον Στέφο και σπιτώνεται από τον Μαξ, ο Στέφος στην προσπάθειά του να βγάλει κι άλλα για να την φέρει πίσω πουλάει και τους όρχεις του, του επιβάλλεται περιορισμός στο σεξ (μια φορά την εβδομάδα) και τότε η Ρόζα τον εγκαταλείπει οριστικά. Όταν εμφανίζεται ένας εκατομμυριούχος με ενδιαφέρον για τους όρχεις του Στέφου, ο Μαξ, σε συννενόηση με τα αφεντικά απο Αμερική, αποφασίζει να σκοτώσει τον Στέφο για να του πάρουν τα όργανα. Ο Στέφος καταλαβαίνει τι πρόκειται να συμβεί, το σκάει, και αφού περιπλανιέται όλη νύχτα παίρνει τη μεγάλη απόφαση: Πηγαίνει στο λούνα-πάρκ, ανεβαίνει στη μηχανή του και κάνοντας τον «Γύρο του Θανάτου» τινάζεται στον αέρα με δυναμίτη, έτσι ώστε να μην μείνει τίποτα για τους εμπόρους οργάνων.

Τι αξίζει να σχολιάσουμε:

  1. Προσοδοφόρα επιχείρηση το εμπόριο οργάνων. 300 χιλιάρικα πήρε ο Στέφος για τους όρχεις του, 3 εκατομμύρια πήρε ο Μαξ για προκαταβολή από τον εφοπλιστή, ε, δεν θα έπαιρνε άλλα 3; 2000% κέρδος…
  2. Η ατάκα της ταινίας ανήκει σε ένα συνάδελφο του Στέφου στο λούνα-πάρκ, σε συζήτηση που είχε με την γκόμενά του:
    • (γκόμενα): Έλα από το σπίτι να γνωρίσεις τους δικούς μου.Φωνάζει ο πατέρας μου…
    • (τύπος): Άσε μας ρε Μαράκι, να μπλέξουμε τώρα με ανώμαλα ρήματα… (!!!)
  3. Οι γκόμενες είναι όλες πουτάνες και κυνηγάν τα λεφτά, εκτός από αυτές που ασκούν το επάγγελμα της πουτάνας, που είναι καλά κορίτσια κατά βάθος… (Μία τέτοια καλόκαρδη πουτάνα περιθάλπτει τον Στέφο όταν τον κυνηγούν να τον σκοτώσουν.)
  4. Απορώ πως ο συνάδελφος ρεμπεσκές κατάλαβε ότι η ταινία είναι γυρισμένη μετά το ’81 από τα μουστάκια των πρωταγωνιστών, λέγοντας χαρακτηριστικά «Αυτά τα μουστάκια είναι ΠΑΣΟΚικά!». Εγώ ήμουν μικρός τότε, δεν ξέρω…

Καλή σε γενικές γραμμές η ταινία, μας ευαισθητοποίησε με το κοινωνικό μήνυμα που περνούσε κι εμένα προσωπικά μου κέντρισε την περιέργεια να δω κι άλλες ταινίες με τον Διονύση Ξάνθο. Και μια απορία για το τέλος: αν σε ρωτήσουν «Θέλετε να γίνετε δωρητής οργάνων;» και τους απαντήσεις «Παρ’ τ’ αρχίδια μου!», το λαμβάνουν ως ναι;

Υ.Γ. Όποιος ξέρει πως είναι τα πασοκικά μουστάκια και τι διαφορά έχουν από τα υπόλοιπα, παρακαλώ ας με διαφωτίσει…

Αναρτήθηκε στις Καλλιτεχνικά. 3 Σχόλια »